Drugshandel

Ook het in- en uitvoeren van verdovende middelen (de zogenoemde drugssmokkel) is strafbaar. Het is in feite de meest strafwaardige gedraging die met verdovende middelen kan worden verricht. Op het in- en uitvoeren staan de zwaarste straffen. Alleen door strenge handhaving van dit -in en uitvoerverbod kan de internationale drugshandel worden aangepakt. Een andere reden voor deze strenge bestraffing is dat bij in- en uitvoer de relatie met andere landen in het geding is. Internationale politieke betrekkingen brengen met zich mee dat landen over een weer inzet beloven om drugsoverlast vanuit het eigen land beperkt te houden. 

De in- en uitvoer van drugs is de enige gedraging waarop een maximale gevangenisstraf van 12 jaren is gesteld. Dat is een maximumstraf. Dit betekent dat in veruit de meeste gevallen minder dan 12 jaren zal worden opgelegd. Wel is het zo dat een verdenking van in- en uitvoer ervoor kan zorgen dat eenvoudiger toepassing kan worden gegeven aan voorlopige hechtenis. Zodra er sprake is van een delict waarvan gesteld kan worden dat een invrijheidstelling van een verdachte ervan tot onrust in de maatschappij kan leiden, kan voorlopige hechtenis worden toegepast. 

Om u een indruk te geven van de straffen die in praktijk worden opgelegd in geval van en veroordeling voor in- en uitvoer verwijzen wij op deze plaats graag naar de afspraken gemaakt door de voorzitters van de strafsectoren van de verschillende rechtbanken in het land over hoe te bestraffen in dergelijke zaken. Deze afspraken worden ook wel de LOVS-oriëntatiepunten genoemd en deze geven aardig houvast bij de vraag welke straf voor in- en uitvoer te verwachten valt.

Drugshandel is een misdrijf dat in Nederland in geval van vervolging zware straffen kan opleveren. De straffen voor drugshandel variëren; denk hierbij aan gevangenisstraf, taakstraf of aanzienlijke (geld)boetes, afhankelijk van de omstandigheden van uw zaak. In het geval van internationale drugssmokkel, waarbij verdovende middelen illegaal worden ingevoerd of uitgevoerd, zijn de straffen vaak aanzienlijk hoger. De Opiumwet kent een systeem met diverse gedragingen die ten aanzien van diverse stoffen kunnen worden verricht. Deze diverse stoffen zijn opgenomen op lijsten, lijst I (‘harddrugs’) en II (‘softdrugs’). 

Het handelen in drugs wordt in de volksmond ook wel dealen genoemd; het verkopen, afleveren, verstrekken of vervoeren van drugs. In de rechtspraak is zichtbaar dat het dealen van verdovende middelen verdachten met name kwalijk wordt genomen vanwege de schadelijke effecten van drugsgebruik op de volksgezondheid. Ook wordt door rechters geoordeeld dat met het dealen van drugs wordt bijgedragen aan de instandhouding van een zwaar crimineel milieu, waarin niet zelden ook andere vormen van criminaliteit worden gepleegd. Ook de instandhouding van verslavingsproblematiek, met alle hiermee gepaard gaande criminaliteit, speelt hierin een rol. Een verdenking van handel in verdovende middelen kan met recht een zware verdenking worden genoemd; alle reden om bij een politieverhoor en/of strafvervolging hiervoor de deskundige rechtsbijstand van een strafrechtadvocaat in te winnen. 

Ook het bezit van drugs is strafbaar. Buiten gevallen van evidente gebruikershoeveelheden wordt hiervoor ook vervolgd. Bij hoeveelheden die de normale hoeveelheid voor eigen gebruik overstijgen, wordt in de rechtspraak in voorkomende gevallen gesproken over een ‘dealerindicatie’. In een dergelijk geval wordt weliswaar bij gebrek aan bewijs voor daadwerkelijke transacties vervolgd voor bezit, bij het bepalen van de bestraffing wordt echter rekening gehouden met de indicatie dat deze hoeveelheid voor de handel is bestemd. Dit kan een strafverzwarend effect hebben. Dit kan in de praktijk – afhankelijk van de concrete omstandigheden (bijvoorbeeld de concrete hoeveelheid) – leiden tot gevangenisstraf, taakstraf en/of geldboete. 

Het in- en/of uitvoeren van drugs, ook wel bekend als drugssmokkel of internationale drugshandel, kan forse (gevangenis)straffen opleveren. Hierbij weegt zwaar dat de soevereiniteit van andere landen niet gerespecteerd wordt door de in- of uitvoer van drugs, hetgeen Internationale betrekkingen van landen kan schaden. Omdat bij internationale drugshandel/smokkel landsgrenzen worden overschreden, loopt de politie tegen de moeilijkheid aan dat opereren op het grondgebied van andere landen niet vanzelfsprekend is. Het afwachten van de voltooiing van de smokkel door te wachten op daadwerkelijke grensoverschrijding is om deze reden problematisch. In de rechtspraak wordt met dit probleem omgegaan door een extensieve uitleg aan het uitvoerbegrip, de zogenaamde verlengde uitvoer. Zodra vaststaat dat de verweten handelingen op het grondgebied van het ene land daadwerkelijk zijn gericht op de uitvoer naar een ander land, kunnen deze gedragingen als (verlengde) uitvoerhandelingen worden verweten. Omdat het verdenking van internationale drugssmokkel een zware verdenking mag heten, doet de verdachte van een dergelijk feit er in alle gevallen sterk verstandig aan de rechtsbijstand in te winnen van een strafrechtadvocaat. 

Bij het bepalen van de strafwaardigheid (hoogte van de straf) voor alle bovengenoemde feiten kunnen door een rechter allerlei verschillende factoren worden meegenomen. Is er bijvoorbeeld sprake van een organisatie, van misbruik van kwetsbare personen (bijvoorbeeld door deze als ‘bolletjesslikkers’ in te zetten) de duur van het gedrag etc. etc. 

Het is van groot belang om onmiddellijk juridisch advies in te winnen als u wordt verdacht van drugshandel, -smokkel of een ander drugsgerelateerd feit. Neem dus in het geval van deze verdenkingen zo snel mogelijk contact op met een advocaat. U kunt zich hiervoor richten tot het op deze site vermelde telefoonnummer of hiervoor een contactformulier invullen.

Om u een indruk te geven van de straffen die in praktijk worden opgelegd in geval van en veroordeling voor drugshandel verwijzen wij op deze plaats graag naar de afspraken gemaakt door de voorzitters van de strafsectoren van de verschillende rechtbanken in het land over hoe te bestraffen in dergelijke zaken. Deze afspraken worden ook wel de LOVS-oriëntatiepunten genoemd en deze geven aardig houvast bij de vraag welke straf voor drugshandel te verwachten valt.